‘De gemeente Almelo gaat paal en perk stellen aan de enorme winsten van sommige zorgbureaus.’ Dat schrijft RTV Oost. Wethouder Van Mierlo (CDA) onderzoekt de mogelijkheden om daar in de lokale verordening een maximum aan te stellen. Dat is mooi. En dat is hard nodig. De meeste bedrijven maken een bescheiden winst. Maar bedrijven waarvan de helft van de omzet winst is, komen ook voor. En daar moet een einde aan komen. Ik wil ook zo’n norm. Maar dan landelijk.
Kijk, dat een bedrijf winst moet kunnen maken dat vindt vrijwel iedereen. Maar dat er grenzen zitten aan wat mogelijk is zonder dat het ten kostte gaat van de zorg is ook wel duidelijk. Een beetje rondvragen leert dat een zorgbedrijf dat tien procent winst maakt, het financieel al heel erg goed doet. Maar heel veel meer mag dat niet zijn. Dan gaat het ten koste van personeel of cliënten. En dat kan nooit de bedoeling zijn.
Natuurlijk ben ik ook niet gek. Er zijn veel meer manieren om zorggeld uit een bedrijf te sluizen. Je kunt met je bedrijf leningen verstrekken aan je broer die daarmee een pand koopt. Dat pand huur je met je bedrijf weer terug voor een mooi bedrag dat een stuk hoger is dan de rente die je broer moet betalen. Jij blij en je broer blij. Het deugt van geen kanten. Toch kan het als we niet opletten allemaal. Maar het vaststellen van een norm voor maximale winst is al een goed begin.
De zorg is te belangrijk om over te laten aan cowboys. Ik ben voor een strenge selectie van bedrijven waar je als gemeente zaken mee doet. Veel informatie over bedrijven staat gewoon online. Die kun je als gemeente gewoon gebruiken. Zo ken ik een bedrijf dat met een omzet van bijna 400.000 euro ruim 200.000 euro winst maakt. Er deugt nog veel meer niet aan dat bedrijf. (Maar dat komt in een andere blog). Als gemeente wil ik in zo’n geval zonder verder onderzoek kunnen zeggen: ‘Met jullie doe ik geen zaken.’ Ik vraag de minister om zo’n norm. Ik ben benieuwd.
René Peters 
Tom
15 juni 2019
Beste Rene
Stuur dit blogje naar Pauw en laat ze dat “bedrijfje” uitnodigen om uit te leggen wat er (niet) deugt aan hun praktijk. Mooie spraakmakende televisie wordt dat. Deze praktijken moeten stoppen (liefst voordat de overheid de zorggelden voor de gemeente gaat verhogen)
Gerco
16 juni 2019
Het is schokkend om te lezen dat er organisaties zijn die 50 % winst maken op de zorg. Dat kan onmogelijk in deze tijd. Daar moet het dus stinken. En het is wrang om te lezen, immers 2/3 van de bonafide organisaties moet de eindjes aan elkaar knopen om te kunnen voortbestaan. Naming & shaming graag.
Edo
16 juni 2019
Niks geen winst in zorg en ondersteuning! Het was toch geen markt René!?
Doe maar een prestatie premie voor excellent gedrag (dat vooral door gebruikers wordt vastgesteld!) en eventueel een strafkorting voor kwalitatief ondermaats handelen!
Beter toch?!
Groetjes,
Edo Paardekooper Overman
https://www.bvng.nl/
17 juni 2019
Het maximeren van een ‘winstnorm’ is naar mijn mening geen goede actie. Het suggereert een oplossing te zijn voor feitelijk een ander probleem. Ik zou er zelf geen enkel probleem mee hebben als een bedrijf zelfs meer dan 100 % winst maakt, als de prijs – kwaliteit maar goed is. Een winstnorm stellen zal alleen maar leiden tot een andere vorm van kostencalculatie en op oneigenlijke wijze winstnorm lager stellen.
Toine
18 juni 2019
Beste Rene, De ratio van het aanbestedingsrecht in het sociaal domein is gericht op een brede toegang, transparantie en concurrentie. Het winststreven van ‘sommige zorgbureaus’ is helaas een rechtstreeks gevolg van de perverse prikkels die daarvan uitgaan. Normeren is een mogelijkheid, maar ook incidentenpolitiek. Gelukkig heeft het merendeel van de bestuurders van zorgorganisaties een goed moreel kompas, hetgeen mi’s meer waarborgen biedt om exorbitante winsten niet na te streven, maar gewoon voor ‘faire’ tarieven te gaan.
Doorgaand op de perverse prikkels:
Gemeenten zijn mi’s gebaat bij lokaal maatwerk, waarin continuïteit, samenwerking en lange termijn partnerschap tussen aanbieders en gemeenten van belang zijn. Het is zoeken naar vormen van inkoop en aanbesteden die meer passen bij de aard van het sociaal domein. Transparantie over faire tarieven en een model van shared savings kan mogelijk daarbij helpen. Groeten, Toine
Kees
24 juni 2019
Tja dat wordt een raar verhaal: de gemeente bepaald de tarieven dus kun je niet eens minder winst maken zonder idiote constructies te bedenken. Je zou misschien eens moeten onderzoeken of de tarieven niet te hoog zijn en de partijen zonder winst eens efficienter moeten worden.