Mensen zitten niet voor hun lol in de bijstand. Een uitkering is geen vetpot. En een mens heeft behoefte aan een zinvolle dagbesteding en mensen om zich heen. Betaalde arbeid zorgt daar voor. Het is dus belangrijk dat mensen snel weer aan het werk komen. Dat gaat niet vanzelf. Daar is veel inzet voor nodig. En een beetje hulp van de gemeente. Uit cijfers blijkt dat 60% van de bijstandsgerechtigden zegt nauwelijks aandacht te krijgen. We laten mensen in hun sop gaar koken.
Ik begrijp het wel. Gemeenten bulken niet van het geld. En iedere euro kan maar een keer worden uitgegeven. Het is dus niet zo vreemd dat gemeenten efficiënt met hun geld om willen gaan. En goed bekijken wie zonder hulp werk zou kunnen vinden, wie met hulp werk zou kunnen vinden en voor wie het vinden van werk erg ingewikkeld wordt. Die laatste groep blijkt groot. Ze krijgen of ervaren zelfs vrijstelling van sollicitatieplicht. Gemeenten schrijven deze mensen als het ware af. En dat kan nooit de bedoeling zijn.
Natuurlijk, het is ook frustrerend om keer op keer te moeten solliciteren en nul op het rekest te krijgen. Dat is keer op keer een teleurstelling. En keer op keer het gevoel er niet toe te doen. Het lijkt zo bekeken zelfs sociaal niet langer van mensen te verwachten dat ze zoeken naar werk. Maar dat is het niet. Het is een bevestiging van wat veel mensen toch al voelen. Het gevoel afgeschreven te zijn. En niet in staat tot het geven van enige bijdrage aan deze maatschappij. Dat is niet sociaal. Dat is grof.
Er zijn uitzonderingen. Maar ik vind het niet oké om niet langer van mensen te verwachten dat ze weer aan het werk kunnen komen. Daarom heb ik samen met de VVD een motie ingediend. De motie zal de wereld niet plotseling veranderen. Maar ik verwacht op zijn minst dat de ervaren praktijk van ‘mensen in hun sop laten gaar koken’, in beeld gebracht wordt. En de discussie over ‘wat nu’, op basis van feiten gevoerd kan worden. Want het is niet sociaal om mensen af te schrijven.
MOTIE VAN DE LEDEN NIJKERKEN-DE HAAN EN PETERS
Voorgesteld 26 september 2018
De Kamer, gehoord de beraadslaging,
overwegende dat op de huidige arbeidsmarkt iedereen hard nodig is;
constaterende dat uit onderzoek blijkt dat 62% van de bijstandsgerech-tigden een «informele ontheffing» ervaart, terwijl slechts 10% van de mensen een formele ontheffing heeft;
constaterende dat er een groot verschil zit tussen de ervaren ontheffingen en de formele ontheffing; overwegende dat op dit moment onvoldoende duidelijk is wat de zogenoemde «informele ontheffing» betekent voor de bemiddeling van bijstandsgerechtigden naar werk;
verzoekt de regering, in kaart te brengen wat de «informele ontheffing» inhoudt, hoe deze ontheffing zich verhoudt tot de formele ontheffing en wat dit kan betekenen voor de arbeidsbemiddeling van bijstandsgerech-tigden, en gaat over tot de orde van de dag.
Nijkerken-de Haan Peters
gerard Rutten
10 oktober 2018
Rene,
Een pracht van een motie. Hoe krijg je mensen aan het werk. Zolang de bijstand uitkering zodanig hoog is blijven mensen thuis. De uitkering is gelijk aan een salaris. Misschien moet het zo zijn wanneer mensen niet willen dat er gekeken wordt naar hun uitkering.
ALexander de Roo
10 oktober 2018
62 % + 10 % = 72 % Wat is er aan de hand met die overige 28 %?
renepetersoss
12 oktober 2018
Die 28% krijgt wel hulp.
Gabie Conradi
11 oktober 2018
Ik denk dat het gevoel toch niets te kunnen overheerst als er niet naar je omgekeken wordt. Als een uitkering gelijk is aan een salaris, dan geeft dat een verkeerde prikkel maar volgens mij is dat niet het geval. Wel is het vaak zo dat een combinatie van ondersteunende maatregelen (goed bedoeld) wel het effect hebben dat gaan werken juist tot minder besteedbaar inkomen leidt. Het lijkt mij heel goed om – naast meer aandacht – daar ook eens heel goed naar te kijken.
Waarbij ik ook van mening ben dat als het echt niet haalbaar is om iemand aan een werkgever te verbinden (dat moet je dan heel goed met elkaar bespreken en laten zien dat er veel is geprobeerd) je dan ook niet te ingewikkeld moet doen over het geven van een ontheffing. Daarbij wel meteen met degene om wie het gaat nadenken over een zinvolle daginvulling. Dat hoeft echt niet altijd een betaalde baan te zijn.
In ieder geval super deze samenwerking en actie!