Keer het om

Onze dochter houdt van spelletjes. Vroeger al. Een van haar favoriete spelletjes was ‘keer het om’. Een vraag waarop het antwoord ‘ja’ is, beantwoord je met neen. En wanneer het juiste antwoord ontkennend is, antwoord je bevestigend. Probeer het maar eens. Dat valt nog niet mee. 

Zoals veel mensen lees ik de krant. Steeds meer mensen lijken ‘keer het om’ een leuk spel te vinden. Een wonderlijke ervaring. Ik leer iedere dag bij. Zo mag je blijkbaar best dingen zeggen waarvan je weet dat ze niet waar zijn. Dat noem je gewoon ‘alternatieve feiten’. En je mag in verkiezingstijd dingen beloven waarvan je weet dat het niet kan.

Praten met stemverheffing en vrijwel permanent verontwaardigd spelen lijkt de norm. Terwijl ik dacht dat je een land bestuurt op basis van rust, relatie en ratio. Ik dacht dat politiek ging over het algemeen belang. Maar het lijkt soms alleen te gaan over de belangen van je eigen achterban. Ik dacht dat het de bedoeling was vrede en recht te bevorderen voor iedereen. Maar mensen bang maken en tegen elkaar uitspelen kan natuurlijk ook.

‘Keer het om’ is een leuk spelletje. Blijkbaar vinden mensen in de politiek dat soms ook. Je trekt er in ieder geval de aandacht mee. Maar politiek is geen spelletje. Het gaat om goed besturen. Het gaat om kennis en om kunde. Het gaat om nuchter verstand en om daadkracht. Dat is de politiek waar ik voor wil staan. Mijn dochter vindt ‘keer het om’ overigens ook geen leuk spel meer. “Pap, ik ben bijna elf hoor!.”